სილიკონის ველში მართლაც უზარმაზარი ფულია და მისი საკმაოდ დიდი ნაწილი მეცნიერებასა და კვლევაზე მიდის. Google-ის მშობელი კომპანია Alphabet ინვესტიციას ახორციელებს ავტონომიური მანქანების, სიცოცხლის გამახანგრძლივებელი აბების და ცხოველების სახეებით რობოტების განვითარებაში, Facebook დიდ ნაბიჯებს დგამს ვირტუალური რეალობისა და ხელოვნური ინტელექტის სფეროში, ავითარებს დრონებს ინტერნეტის გაფართოების შესაძლებლობით განვითარებად ქვეყნებში. და მაიკროსოფტმა დიდი ინვესტიცია მოახდინა ჰოლოგრაფიულ სათვალეებში და მოწინავე მთარგმნელობით პროგრამულ უზრუნველყოფაში. IBM-ის ინვესტიცია Watson-ის ხელოვნური ინტელექტის განვითარებაში არ შეიძლება გამორიცხული იყოს.
მეორეს მხრივ, Apple ძალიან ფრთხილად ეკიდება თავის რესურსებს და მისი დანახარჯები მეცნიერებასა და კვლევებზე თითქმის უმნიშვნელოა მის შემოსავლებთან შედარებით. ტიმ კუკის კომპანიამ 2015 წლის ფისკალურ განვითარებაში 3,5 მილიარდი დოლარის შემოსავლის მხოლოდ 8,1 პროცენტი (233 მილიარდი დოლარი) ჩადო. ეს აქცევს Apple-ს კომპანიად, რომელიც შედარებით მცირე ინვესტიციას ახორციელებს ყველა ძირითადი ამერიკული კომპანიის განვითარებაში. შედარებისთვის, კარგია იმის თქმა, რომ ფეისბუქმა ბრუნვის 21 პროცენტი (2,6 მილიარდი დოლარი), ჩიპების მწარმოებელმა Qualcomm-მა პროცენტული პუნქტით მეტი (5,6 მილიარდი დოლარი) და Alphabet Holding-მა 15 პროცენტი (9,2 მილიარდი დოლარი) ჩადო კვლევაში.
იმ სფეროში, სადაც Apple ოპერირებს, კომპანიების უმეტესობას მიაჩნია, რომ თუ შემოსავლის მნიშვნელოვან ნაწილს არ ჩადებენ შემდგომ განვითარებაში, ბუნებრივია, კონკურენცია გაუსწრებს. მაგრამ კუპერტინოში მათ ეს ფილოსოფია არასოდეს ქონიათ და უკვე 1998 წელს სტივ ჯობსმა თქვა, რომ „ინოვაციას არაფერი აქვს საერთო იმასთან, თუ რამდენი დოლარი გაქვს მეცნიერებისა და კვლევისთვის“. ამასთან, Apple-ის თანადამფუძნებელს მოეწონა იმის აღნიშვნა, რომ Mac-ის დანერგვისას, IBM ასობითჯერ მეტს ხარჯავდა კვლევებზე, ვიდრე Apple.
ტიმ კუკის დროს Apple დიდწილად ეყრდნობა თავის მომწოდებლებს, რომლებიც კონკურენციას უწევენ კუკის კომპანიის შეთავაზებას, როგორც Apple-ისთვის გიგანტური შეკვეთების ბრძოლის ნაწილი. მომავალი iPhone-ის საკუთარი ჩიპით, დისპლეით ან კამერის ფლეშით აღჭურვა უკიდურესად მოტივაციური ხედვაა. გასულ წელს Apple-მა გაყიდა 230 მილიონი iPhone და პირობა დადო, რომ დახარჯავს 29,5 მილიარდ დოლარს ისეთ კომპონენტებზე, როგორიცაა ჩიპები, დისპლეები და კამერის ლინზები მომდევნო თორმეტი თვის განმავლობაში, რაც გასულ წელთან შედარებით 5 მილიარდი დოლარით მეტია.
„მიმწოდებლები ერთმანეთს ებრძვიან Apple-ისგან კონტრაქტის მოსაპოვებლად და ამ ბრძოლის ნაწილი უფრო მეტს ხარჯავს მეცნიერებასა და კვლევაზე“, - ამბობს რამ მუდამბი ფილადელფიის ტემპლის უნივერსიტეტიდან, რომელიც სწავლობს დაბალი R&D ხარჯების მქონე კომპანიების წარმატებას.
თუმცა, Apple-მა იცის, რომ არ არის შესაძლებელი მხოლოდ მომწოდებლებზე დაყრდნობა და ბოლო სამი წლის განმავლობაში მან მნიშვნელოვნად გაზარდა განვითარების ხარჯები. 2015 წელს ასეთი ხარჯები უკვე აღნიშნულ 8,1 მილიარდ დოლარს შეადგენდა. ერთი წლის წინ ეს იყო მხოლოდ 6 მილიარდი დოლარი, 2013 წელს კი მხოლოდ 4,5 მილიარდი დოლარი. ერთ-ერთი უდიდესი კვლევა ჩატარდა ნახევარგამტარების განვითარებაზე, რაც აისახება A9/A9X ჩიპზე, რომელიც ჩაშენებულია iPhone 6s-სა და iPad Pro-ში. ეს ჩიპი არის ყველაზე სწრაფი, რასაც ამჟამინდელი ბაზარი გვთავაზობს.
Apple-ის შედარებით თავშეკავებულობა უფრო დიდი ინვესტიციების სფეროში ასევე მოწმობს სარეკლამო ხარჯებით. ამ სფეროშიც კი, Apple საოცრად ეკონომიურია. ბოლო ოთხი კვარტლის განმავლობაში Apple-მა დახარჯა 3,5 მილიარდი დოლარი მარკეტინგზე, ხოლო Google-მა დახარჯა 8,8 მილიარდი დოლარი კვარტალში ნაკლები.
ტიმ სვიფტი, ფილადელფიის სხვა უნივერსიტეტის სანქტ-პეტერბურგის პროფესორი. Joseph's აღნიშნავს, რომ კვლევაზე დახარჯული ფული იხარჯება, თუ პროდუქტი არასოდეს დატოვებს ლაბორატორიას. „Apple-ის პროდუქტებს ახლავს ყველაზე ეფექტური და დახვეწილი მარკეტინგი, რაც კი ოდესმე გვინახავს. ეს არის მეორე მიზეზი, რის გამოც Apple არის ყველაზე პროდუქტიული კომპანია კვლევის დანახარჯების თვალსაზრისით. ”
ისე, არ ვიცი, სტატია სათაურის ჩათვლით ცოტა პესიმისტურად ჟღერს (კვლევაში ინვესტიციის თვალსაზრისით), მაგრამ მეჩვენება, რომ Apple მეორე ადგილზეა... არც ისე ცუდია. ვფიქრობ, აბსოლუტური რიცხვები ბევრად უფრო მეტყველია, ვიდრე ფარდობითი რიცხვები. წინააღმდეგ შემთხვევაში, უკეთესი შედარებისთვის, ალბათ მიზანშეწონილი იქნება შედარებითი მნიშვნელობების შედარებაც - Apple-ის შემთხვევაში მოცემულია მოგების პროცენტები, დანარჩენებში კი ბრუნვის პროცენტები. დასაფიქრებელია ის ფაქტი, რომ თავად Apple 20-ჯერ მეტ ინვესტიციას ახორციელებს კვლევებში, ვიდრე მთელი ჩეხეთი (განათლებისა და კულტურის სამინისტროს ბიუჯეტის მიხედვით).
ბრუნვის (=შემოსავლების) პროცენტები მოცემულია ყველა კომპანიისთვის. მოგება სტატიაში არსად არის ნახსენები.
უკაცრავად, არა მოგება, არამედ მიღება... თუ მორიგეობას განმარტავთ, როგორც მიღებას (რაც თანმიმდევრულად აღიქმება ცუდ რამედ, რადგან არის "მთლიანი" სარგებელი), მაშინ ok.
არ გინდათ ასევე მიუთითოთ ამ ქცევის მიზეზები საგადასახადო ოპტიმიზაციასთან ერთად? Apple თითქმის არაფერს იხდის ან არაფერს იხდის გადასახადებში ირლანდიაში შტაბ-ბინის წყალობით, მაგრამ ამავდროულად არავინ :) ასე რომ მთელი მოგება მოგებიდან რჩება. (ეს საინტერესოა აქციების მფლობელებისთვის)
სხვა ფირმებმა შეიძლება გაზარდონ ხარჯები საგადასახადო ბაზის შემცირების მიზნით. ეს არის ფულის ცოტაოდენი გათეთრების შესაძლებლობა, მაგრამ, რა თქმა უნდა, რამდენიმე კომპანია ავლენს ბარათებს ხარჯების სტრუქტურის შესახებ, რომ აღარაფერი ვთქვათ ისეთი მგრძნობიარე სფეროს დეტალებზე, როგორიცაა R&D.
ჯობსმა ზუსტად თქვა. შეგიძლიათ 10 მილიარდი ჩააგდოთ უსარგებლო სისულელეების განვითარებაში და ეს ვერაფერს მოგიტანთ. მეორეს მხრივ, თქვენ ინვესტირებას ახორციელებთ 1 მილიარდის მნიშვნელოვან საქმეში, რომელიც გაზრდის თქვენს გაყიდვებს და გახდის თქვენ ქონებას. ავტონომიური მანქანები? შეიძლება 30 წელიწადში. Ვირტუალური რეალობა? მასობრივი ხელმისაწვდომობა ნულოვანი ნული არაფერი. ჰოლოგრაფიული სათვალე? რამ რამდენიმე ენთუზიასტისთვის. მაგრამ Touch Force, მაგალითად, არის ის, რაც გაიძულებთ დახარჯოთ 25 გვირგვინი ახალ მობილურ ტელეფონზე. და შეხების ძალის შესწავლა ვირტუალური რეალობის განვითარებაზე ნაკლები ღირს. ფულის ჩაყრა არასარეალიზაციო სისულელეების კვლევაში ხელოვნება არ არის. იყო ხედვა და იმის გაგება, რაშიც ღირს ინვესტიციის ჩადება კუმშტია. საკითხავია, გააგრძელებს თუ არა Apple-ის ამჟამინდელი ხელმძღვანელობა საკმარისად ხედვის უნარს.
"მაგრამ Touch Force, მაგალითად, არის ის, რაც გაიძულებს დახარჯო 25 გვირგვინი ახალ მობილურ ტელეფონზე."
სამყარო შეიცვალა... :oD
მართალი ხარ, Touch Force არის მთავარი მოგების გენერატორი. მაგრამ მე პირადად ვხედავ ბევრად მეტ აზრს განვითარებაში, რომელიც ორიენტირებულია ვირტუალურ რეალობაზე ან ავტონომიურ მანქანებზე. ყველა მნიშვნელოვანი რამ არ უნდა იყოს მასობრივი.
Შეთანხმება. Touch Force არ მომხიბლა, მე უფრო მოუთმენლად ველოდები რეალურ ტექნოლოგიურ სიახლეებს. სტივ წავიდა, Apple ისევ იძინებს.
ეს მხოლოდ იმაზეა, თუ როგორ გინდა დაინახო რამ. თუ გსურთ მისი ვარდისფერი ნახვა, როგორც ახლა, მაშინ იხილეთ იგი ისე. სხვას ამაზე ბევრად უფრო რეალისტური შეხედულება აქვს. თუ ზემოაღნიშნული თეორია მართებული იყო, მაშინ ჩვენ ყველანი ყოველთვის ვისრიალებთ ცხენებით გამოყვანილ ვაგონში და ერთმანეთს ვუხმობთ ძაფით დაკავშირებულ ორ ქილას. განვითარების წყალობით ჩვენ წინ მივდივართ. ყველაფერი მარკეტინგია. თუ პოტენციური მყიდველების საკმარისად დიდ ნახირს იპოვით, ყველაფერს გაყიდით. ჯობსი კიდევ ერთი ჰორსტ ფუქსია. ტიპიური მაგალითია ბადურის პანელი. რამე ახალი? არა ვუნეცი. პანელი, რომელიც ყველას ჰქონდა და რაღაც მომენტში უკეთესიც. Apple-ისთვის ეს მხოლოდ სავაჭრო სახელი იყო იმ დროისთვის პანელის გარეშე. მაგრამ მან მოახერხა მისი გაყიდვა, როგორც მისი პროდუქტის მთავარი მახასიათებელი, ისევე როგორც ჰორსტმა გააკეთა ნასას ტექნოლოგიით. როგორი იყო ჯობსი? გენიალური ბიზნესმენი, რომელიც მხოლოდ გულუბრყვილო კლიენტებს პოულობდა, ისევე როგორც ჰორსტი. რატომ ჩადებს ის მაინც განვითარებაში ინვესტირებას? სულელი იქნებოდა და არ იყო. ის უბრალოდ არ იყო ტექნიკური ხედვა, როგორც მას მოუხერხებლად მიაწერენ, არამედ საქმიანი.