რეკლამის დახურვა

მას დაახლოებით ხუთი წლის წინ სჭირდებოდა ჯონი აივი, Apple-ის დიზაინის ხელმძღვანელიMacBook-ს ახალი ფუნქციის დასამატებლად: წინა კამერის გვერდით არის პატარა მწვანე შუქი. ეს მიანიშნებს მის შესახებ. თუმცა, MacBook-ის ალუმინის კორპუსის გამო, შუქს უნდა შეეძლოს მეტალში გავლა - რაც ფიზიკურად შეუძლებელია. ამიტომ მან დასახმარებლად კუპერტინოში საუკეთესო ინჟინრები გამოიძახა. მათ ერთად გაარკვიეს, რომ მათ შეეძლოთ გამოეყენებინათ სპეციალური ლაზერები, რომლებიც ჭრის წვრილ ხვრელებს ლითონში, თვალისთვის უხილავ, მაგრამ საშუალებას მისცემს სინათლის გავლას. მათ იპოვეს ამერიკული კომპანია, რომელიც სპეციალიზირებულია ლაზერების გამოყენებაში და მცირე კორექტირების შემდეგ, მათი ტექნოლოგია ამ მიზანს ემსახურებოდა.

მიუხედავად იმისა, რომ ერთი ასეთი ლაზერი დაახლოებით 250 000 დოლარი ღირს, Apple-მა დაარწმუნა ამ კომპანიის წარმომადგენლები, დაედო ექსკლუზიური კონტრაქტი Apple-თან. მას შემდეგ, Apple არის მათი ერთგული მომხმარებელი, ყიდულობს ასობით ლაზერულ მოწყობილობას, რომლებიც შესაძლებელს ხდის შექმნას მბზინავი მწვანე წერტილები კლავიატურებსა და ლეპტოპებში.

როგორც ჩანს, ამ დეტალზე ფიქრი რამდენიმე ადამიანს ოდესმე გაუჩერებია. თუმცა, გზა, რომლითაც კომპანიამ გადაჭრა ეს პრობლემა, სიმბოლურია Apple-ის პროდუქტების წარმოების ჯაჭვის მთელი ფუნქციონირებისთვის. როგორც მწარმოებელი ორგანიზაციის ხელმძღვანელი, ტიმ კუკი დაეხმარა კომპანიას კუპერტინოს სრული კონტროლის ქვეშ მყოფი მომწოდებლების ეკოსისტემის შექმნაზე. მოლაპარაკებისა და ორგანიზაციული უნარების წყალობით, Apple იღებს უზარმაზარ ფასდაკლებებს როგორც მომწოდებლების, ასევე სატრანსპორტო კომპანიებისგან. წარმოების ეს თითქმის სრულყოფილი ორგანიზაცია მეტწილად ჩამორჩება კომპანიის მუდმივად მზარდ ბედს, რომელსაც შეუძლია შეინარჩუნოს საშუალო 40% მარჟა პროდუქტებზე. ასეთი რიცხვები შეუდარებელია ტექნიკის ინდუსტრიაში.

[do action=”quote”]დარწმუნებულმა ტიმ კუკმა და მისმა გუნდმა შეიძლება კიდევ ერთხელ გვაჩვენონ, როგორ გამოვიმუშავოთ ფული ტელევიზიით.[/do]

მთელი წარმოების პროცესის, მათ შორის გაყიდვების სრულყოფილმა მართვამ Apple-ს საშუალება მისცა დომინირებდა ინდუსტრიაში, რომელიც ცნობილია თავისი დაბალი მარჟებით: მობილური ტელეფონები. იქაც კი, კონკურენტებმა და ანალიტიკოსებმა გააფრთხილეს კომპანია მობილური ტელეფონების გაყიდვის სპეციფიკური სტილის წინააღმდეგ. მაგრამ Apple-მა არ მიიღო მათი რჩევა და მხოლოდ გამოიყენა 30 წელზე მეტი ხნის გამოცდილება - და წაახალისა ინდუსტრია. თუ დავიჯერებთ, რომ Apple უახლოეს მომავალში ნამდვილად გამოუშვებს საკუთარ ტელევიზორს, სადაც ზღვარი ნამდვილად არის ერთი პროცენტის ოდენობით, თავდაჯერებულმა ტიმ კუკმა და მისმა გუნდმა შეიძლება კიდევ ერთხელ გვაჩვენონ, თუ როგორ უნდა გამოვიმუშავოთ ფული ტელევიზორებზე.

Apple-მა დაიწყო ამ აქცენტით წარმოების ორგანიზება და მომწოდებლები 1997 წელს სტივ ჯობსის კომპანიაში დაბრუნებისთანავე. Apple-ს გაკოტრებამდე მხოლოდ სამი თვე რჩებოდა. მას გაუყიდავი პროდუქციის სრული საწყობები ჰქონდა. თუმცა, იმ დროს კომპიუტერების მწარმოებლების უმეტესობამ თავისი პროდუქცია ზღვით შემოიტანა. თუმცა, ახალი, ლურჯი, ნახევრად გამჭვირვალე iMac-ის საშობაოდ აშშ-ს ბაზარზე გასატანად, სტივ ჯობსმა 50 მილიონ დოლარად იყიდა ყველა ხელმისაწვდომი ადგილი სატვირთო თვითმფრინავებში. ამან მოგვიანებით შეუძლებელი გახადა სხვა მწარმოებლებისთვის მათი პროდუქციის კლიენტებისთვის დროულად მიწოდება. მსგავსი ტაქტიკა გამოიყენეს, როდესაც iPod-ის მუსიკალური პლეერის გაყიდვები დაიწყო 2001 წელს. კუპერტინომ აღმოაჩინა, რომ უფრო იაფი იყო ფლეერების მიწოდება პირდაპირ ჩინეთიდან მომხმარებლებზე, ამიტომ მათ უბრალოდ გამოტოვეს მიწოდება აშშ-ში.

წარმოების სრულყოფილებაზე აქცენტი ასევე დასტურდება იმით, რომ ჯონი აივი და მისი გუნდი ხშირად ატარებენ თვეებს სასტუმროებში, ხოლო მომწოდებლებთან მოგზაურობის დროს წარმოების პროცესების შესამოწმებლად. როდესაც unibody ალუმინის MacBook პირველად გამოვიდა წარმოებაში, Apple-ის გუნდს თვეები დასჭირდა, რომ დაკმაყოფილებულიყო და სრული წარმოება დაიწყო. „მათ აქვთ ძალიან მკაფიო სტრატეგია და პროცესის ყველა ნაწილი სწორედ ამ სტრატეგიით არის განპირობებული“, ამბობს მეთიუ დევისი, მიწოდების ჯაჭვის ანალიტიკოსი Gartner-ში. ყოველწლიურად (2007 წლიდან) ის Apple-ის სტრატეგიას მსოფლიოში საუკეთესოდ ასახელებს.

[do action=”quote”]ტაქტიკა შესაძლებელს ხდის მიმწოდებლებს შორის თითქმის გაუგონარი პრივილეგიების არსებობას.[/do]

როდესაც მოდის პროდუქტების დამზადების დრო, Apple-ს სახსრების პრობლემა არ აქვს. მას აქვს $100 მილიარდზე მეტი ხელმისაწვდომი დაუყოვნებელი გამოყენებისთვის და დასძენს, რომ აპირებს გააორმაგოს უკვე მასიური $7,1 მილიარდი, რომელსაც ინვესტიცია ახორციელებს მიწოდების ჯაჭვში წელს. მიუხედავად ამისა, იგი უხდის 2,4 მილიარდ დოლარს მიმწოდებლებს წარმოების დაწყებამდეც კი. ეს ტაქტიკა შესაძლებელს ხდის მიმწოდებლებს შორის თითქმის გაუგონარი პრივილეგიების არსებობას. მაგალითად, 2010 წლის აპრილში, როდესაც iPhone 4-ის წარმოება დაიწყო, კომპანიებს, როგორიცაა HTC, არ ჰქონდათ საკმარისი დისპლეი ტელეფონებისთვის, რადგან მწარმოებლები მთელ პროდუქციას Apple-ს ყიდდნენ. კომპონენტების შეფერხება ზოგჯერ რამდენიმე თვემდე აღწევს, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც Apple გამოუშვებს ახალ პროდუქტს.

ახალი პროდუქტების შესახებ წინასწარი გამოშვების სპეკულაციები ხშირად გამოწვეულია Apple-ის სიფრთხილით, რომ არ დაუშვას რაიმე ინფორმაციის გაჟონვა პროდუქტის ოფიციალურ გაშვებამდე. ერთხელ მაინც, Apple-მა თავისი პროდუქცია პომიდვრის ყუთებში გაგზავნა, რათა შემცირდეს გაჟონვის ალბათობა. Apple-ის თანამშრომლები ამოწმებენ ყველაფერს - ფურგონებიდან თვითმფრინავამდე გადასვლიდან დაწყებული მაღაზიებში დისტრიბუციით, რათა დარწმუნდნენ, რომ არც ერთი ცალი არასწორ ხელში არ აღმოჩნდება.

Apple-ის უზარმაზარი მოგება, რომელიც მთლიანი შემოსავლის 40%-ს შეადგენს, ადგილზეა. ძირითადად მიწოდებისა და წარმოების ჯაჭვის ეფექტურობის გამო. ამ სტრატეგიას წლების განმავლობაში სრულყოფდა ტიმ კუკი, ჯერ კიდევ სტივ ჯობსის ფრთის ქვეშ. ჩვენ შეგვიძლია თითქმის დარწმუნებული ვიყოთ, რომ კუკი, როგორც აღმასრულებელი დირექტორი, გააგრძელებს Apple-ის ეფექტურობის უზრუნველყოფას. რადგან სწორ დროს სწორ პროდუქტს შეუძლია შეცვალოს ყველაფერი. კუკი ამ სიტუაციისთვის ხშირად იყენებს ანალოგიას: „არავის აღარ აინტერესებს მაწონი“.

წყარო: Businessweek.com
.