რეკლამის დახურვა

2016 წელს ჩვენ ვნახეთ MacBook Pro-ს საინტერესო რედიზაინი, სადაც Apple-მა აირჩია ახალი და თხელი დიზაინი და სხვა არაერთი საინტერესო ცვლილება. თუმცა, ყველას არ მოეწონა ეს ცვლილებები. მაგალითად, ზემოაღნიშნული შევიწროების გამო, პრაქტიკულად ყველა კონექტორი მოიხსნა, რომლებიც ჩანაცვლდა USB-C/Thunderbolt პორტით. მაშინ MacBook Pro-ს ჰქონდა ორი/ოთხი 3,5 მმ აუდიო კონექტორთან ერთად. ყოველ შემთხვევაში, ე.წ მაღალი კლასის მოდელებმა დიდი ყურადღება მიიქცია. ეს იმიტომ ხდება, რომ მათ მთლიანად მოიშორეს ფუნქციური კლავიშების რიგი და აირჩიეს სენსორული ზედაპირი, სახელწოდებით Touch Bar.

ეს იყო სენსორული ბარი, რომელიც უნდა ყოფილიყო გარკვეულწილად რევოლუცია, როდესაც მან უზარმაზარი ცვლილებები მოიტანა. ტრადიციული ფიზიკური გასაღებების ნაცვლად, ჩვენს განკარგულებაში გვქონდა აღნიშნული სენსორული ზედაპირი, რომელიც მორგებულია ამჟამად ღია აპლიკაციაზე. Photoshop-ში სლაიდერების გამოყენებით ის დაგვეხმარებოდა ეფექტების დაყენებაში (მაგალითად, ბუნდოვანი რადიუსი), Final Cut Pro-ში გამოიყენებოდა დროის ხაზის გადასატანად. ანალოგიურად, ჩვენ შეგვიძლია შევცვალოთ სიკაშკაშე ან მოცულობა ნებისმიერ დროს სენსორული ზოლის საშუალებით. ეს ყველაფერი საკმაოდ ელეგანტურად იქნა დამუშავებული უკვე ნახსენები სლაიდერების გამოყენებით - რეაგირება იყო სწრაფი, სენსორულ ბართან მუშაობა სასიამოვნო იყო და ერთი შეხედვით ყველაფერი კარგად ჩანდა.

სენსორული ზოლის ავარია: სად მოხდა ეს არასწორი?

Apple-მა საბოლოოდ ჩამოაგდო სენსორული ბარი. როდესაც მან 2021 წლის ბოლოს წარადგინა განახლებული MacBook Pro 14" და 16" დისპლეით, მან გააკვირვა ბევრი ადამიანი არა მხოლოდ პროფესიონალური Apple Silicon ჩიპებით, არამედ ზოგიერთი პორტის დაბრუნებით (SD ბარათის წამკითხველი, HDMI, MagSafe 3). და Touch Bar-ის მოხსნა, რომელიც შეიცვალა ტრადიციული ფიზიკური კლავიშებით. Მაგრამ რატომ? სიმართლე ის არის, რომ სენსორული ბარი პრაქტიკულად არასოდეს ყოფილა ძალიან პოპულარული. გარდა ამისა, Apple-მა საბოლოოდ მიიყვანა ისინი საბაზისო MacBook Pro-ზე, რაც გვაძლევს მკაფიო გზავნილს, რომ ეს არის დაპირებული მომავალი. თუმცა, მომხმარებლები არ იყვნენ ძალიან კმაყოფილი. დროდადრო შეიძლება მოხდეს, რომ სენსორული ბარი გაიჭედეს შესრულების გამო და მთელი მუშაობა მოწყობილობაზე ძალიან უსიამოვნო გახადოს. მე პირადად რამდენჯერმე შევხვედრივარ ამ შემთხვევას და არც კი მქონია შესაძლებლობა შევცვალო სიკაშკაშე ან მოცულობა - ამ მხრივ, მომხმარებელი დამოკიდებულია მოწყობილობის გადატვირთვაზე ან სისტემის პრეფერენციებზე.

მაგრამ მოდით, ყურადღება გავამახვილოთ ამ გადაწყვეტის ნაკლოვანებებზე. სენსორული ბარი თავისთავად სასიამოვნოა და შეუძლია საქმე გაუადვილოს დამწყებთათვის, რომლებიც არ იცნობენ კლავიატურის მალსახმობებს. ამასთან დაკავშირებით, Apple-ის ბევრი მომხმარებელი ფიქრობდა, რატომ ახორციელებს Apple ასეთ გადაწყვეტას Pro მოდელებში, რომლებიც მიზნად ისახავს macOS-ის კარგად ნაცნობ მომხმარებელთა ჯგუფს. მეორეს მხრივ, MacBook Air-ს არასოდეს მიუღია სენსორული ბარი და ეს ლოგიკურია. სენსორული ზედაპირი გაზრდის მოწყობილობის ღირებულებას და, შესაბამისად, აზრი არ ექნება ძირითად ლეპტოპს. ყოველივე ამის შემდეგ, ეს არის ასევე მიზეზი იმისა, რომ Touch Bar-ს არასდროს ჰქონია ძალიან მნიშვნელოვანი გამოყენება. ის ხელმისაწვდომი იყო მათთვის, ვინც კლავიატურის მალსახმობების დახმარებით ყველაფერს ბევრად უფრო სწრაფად წყვეტდა.

შეხება ბარი

გაფლანგული პოტენციალი

მეორეს მხრივ, Apple-ის ფანები ასევე საუბრობენ იმაზე, დახარჯა თუ არა Apple-მა Touch Bar-ის პოტენციალი. ზოგიერთ მომხმარებელს საბოლოოდ მოეწონა იგი (ხანგრძლივი) დროის შემდეგ და შეძლო მისი ადაპტირება მათი საჭიროებების შესაბამისად. მაგრამ ამ მხრივ, ჩვენ ვსაუბრობთ მომხმარებელთა მართლაც მცირე ნაწილზე, რადგან უმრავლესობამ უარყო სენსორული ბარი და ითხოვა ტრადიციული ფუნქციური კლავიშების დაბრუნება. ამიტომ ჩნდება კითხვა, შეეძლო თუ არა Apple-ს ამის გაკეთება ცოტა სხვანაირად. შესაძლოა, მას რომ უკეთ დაეხმარა ეს ინოვაცია და მოეტანა ინსტრუმენტები სხვადასხვა სახის პერსონალიზაციისთვის, მაშინ ყველაფერი სხვაგვარად შეიძლება აღმოჩნდეს.

.