ამჟამინდელი MacBook Pro-ს დიზაინი პირველად 2016 წელს დაინერგა. ერთი შეხედვით ის მაშინვე იპყრობს თქვენს თვალს. იდეალურად მორგება, ვიწრო დისპლეის ჩარჩოები და განსაკუთრებით საერთო სიმკვრივეზე აქცენტი სასიამოვნოა თვალისთვის. მაგრამ მას ასევე მოაქვს გადასახადი პრობლემებისა და ხარვეზების სახით.
პირველი საკამათო ელემენტი, რომელსაც ხედავთ უფრო მაღალი MacBook Pro სერიის გახსნის შემდეგ, არის სენსორული ბარი. Apple-მა ის წარმოადგინა, როგორც კონტროლის ინოვაციური გზა, რომელიც პორტატულ კომპიუტერებს წინ გადადგმული ნაბიჯით მიჰყავს. თუმცა, ინტერესის დაკარგვისა და გამოფხიზლების შემდეგ, მომხმარებელთა უმეტესობამ სწრაფად აღმოაჩინა, რომ რევოლუცია არ ხდებოდა.
სენსორული ბარი ხშირად ცვლის მხოლოდ კლავიატურის მალსახმობებს, რომლებიც მარტივად შეგიძლიათ იპოვოთ მენიუს ზოლში. ანიმაციური ვიდეო ან ფოტო გადახვევა ეფექტურია, მაგრამ მისი გავლენის პროდუქტიულობაზე გაზომვა რთულია. გარდა ამისა, შეხების ზედაპირი ძნელად იკითხება მზის პირდაპირ შუქზე. ამიტომ ბევრი მომხმარებლისთვის ძალიან რთულია Touch Bar-ის მქონე მოდელისთვის დამატებითი გადახდის გამართლება.
ძლიერი პროცესორი თხელ კორპუსში
თუმცა, Apple-მა წინ წაიწია გადაწყვეტილების მიღებაში და მხოლოდ უახლესი და უძლიერესი პროცესორები შეიყვანა რიგებში Touch Bar-ით. ოთხბირთვიანი და ექვსბირთვიანი Intel Core i5/7/9, შესაბამისად, არ არის ნაპოვნი ძირითად 13 დიუმიან MacBook Pro-ში ან რომელიმე სხვა ლეპტოპში მიმდინარე პორტფელში, გარდა უფრო მაღალი მოდელებისა.
მაგრამ კუპერტინოს ინჟინრებმა არ შეაფასეს ფიზიკის კანონები, როდესაც ასეთ თხელ შასისში დაამონტაჟეს ასეთი ძლიერი პროცესორები. შედეგი არის პროცესორის მნიშვნელოვანი გადახურება და იძულებითი დაქვეითება, რომ მთლიანად არ გადახურდეს. პარადოქსულია, მაგრამ პრემიუმ მოდელის შესრულება Core i9-ით და ფასის ასი ათას კრონამდე ასვლა შეიძლება ადვილად დაეცეს ძირითადი ვარიანტის ზღვარს. პატარა გულშემატკივრებს არ აქვთ ლეპტოპის სწორად გაგრილების შანსი, ამიტომ ერთადერთი გამოსავალია უბრალოდ თავიდან აიცილოთ ეს კონფიგურაცია.
როდესაც Apple-მა ახალი MacBook Pro-ები გამოუშვა, წინა თაობას დაჰპირდა ბატარეის მსგავს 10-საათიან ხანგრძლივობას. მომხმარებლების გრძელვადიანი გამოხმაურების თანახმად, მხოლოდ ცამეტი დიუმიანი მოდელი სენსორული ბარის გარეშე მიუახლოვდა ამ მნიშვნელობას. დანარჩენები გაცილებით დაბალია მოცემულ რიცხვზე და არ არის პრობლემა 5-დან 6 საათამდე ბატარეის მუშაობის დროს.
უბედურ კლავიატურაზე უკვე ბევრი დაიწერა. დახვეწილი დიზაინი სუპერ დაბალი ამწევით და ახალი "პეპლის მექანიზმი" გადასახადიც აიღო. ნებისმიერი სახის ჭუჭყთან კონტაქტმა შეიძლება გამოიწვიოს მოცემული გასაღების უფუნქციობა. და არ არის აუცილებელი მისი კომპიუტერთან ჭამა, რადგან ჩვეულებრივმა თმამაც კი შეიძლება გამოიწვიოს პრობლემა.
MacBook Pro დიზაინი სულს კარგავს
ჯერ კიდევ ბოლო აღმოჩენილი პრობლემა არის "flex gate" სახელწოდებით დედაპლატიდან ეკრანზე მიმავალი კაბელები. Apple-ს მოუწია მათი შეცვლა სპეციალური თხელი ვერსიით თხელი დისპლეის გამო. ეს არ არის მხოლოდ ძვირი, არამედ, სამწუხაროდ, ასევე მგრძნობიარეა მექანიკური აცვიათ. დროთა განმავლობაში, განსაკუთრებით იმის მიხედვით, თუ რამდენჯერ იხსნება და დაიხურება ეკრანის სახურავი, კაბელები იბზარება. ეს იწვევს არათანაბარ განათებას და „სცენის ნათურის“ ეფექტს.
ყველაფერი, რაც აქამდე იყო ნახსენები, აწუხებდა 2016 და 2017 წლებს. მხოლოდ ბოლო თაობამ შეძლო ნაწილობრივ გამოესწორებინა ყველაზე თხელი ლეპტოპის დევნით გამოწვეული ზიანი. მესამე თაობის პეპელა კლავიატურას აქვს სპეციალური გარსები, რომელიც Apple-ის ოფიციალური განცხადების მიხედვით აქრობს ხმაურს, მაგრამ სასიამოვნო გვერდითი ეფექტია ასევე დაცვა ჭუჭყისგან. როგორც ჩანს, 2018 წლის თაობას "flex gate"-ს არც კი განიცდის, დედაპლატიდან დისპლეისკენ მიმავალი გრძელი კაბელის წყალობით, რომელიც ასევე უფრო გამძლე უნდა იყოს.
მეორეს მხრივ, ბევრი შეცდომის თავიდან აცილება შეიძლებოდა, თუ Apple-ი თხელ ლეპტოპზე არ გაამახვილებდა ყურადღებას. რა თქმა უნდა, იქნებოდა ადგილი მეტი პორტისთვის, რაც ჯერ კიდევ ჰქონდათ 2015 წლის მოდელებს.ბევრი ამტკიცებს, რომ ბოლო კომპიუტერებმა მბზინავი ვაშლის და MagSafe-ის დამტენის კონექტორითაც დაკარგეს სული. საკითხავია, გამოუშვებს თუ არა Apple ოდესმე „სქელ“ ლეპტოპს.
შეიძლება ითქვას, რომ მისი სული ნელა, მაგრამ აუცილებლად აორთქლდება მთელი Apple-იდან და არა მხოლოდ MacBook-ებიდან.
ფასის გაზრდით ანაზღაურების პრობლემა არ აქვთ
გასაკვირი არ არის, რომ Mac-ის გაყიდვები განიცდის ასეთ ვარდნას. ძვირადღირებული ლეპტოპები, პორტების გარეშე, MacSafe-ის გარეშე, დაბალი ბატარეით, კომპრომისებით პროცესორებში და პატარა HDD-ით. მოძველებული iMac, MacPro და დისპლეი საერთოდ არ იყიდება. ეს არ არის გზა, არ მესმის, რომ მაინც Apple-ის დირექტორთა საბჭო ამას ვერ ხედავს, როცა კუკს არ აინტერესებს.
კლავიატურაზე კიდევ ერთი ძალიან სერიოზული პრობლემა ჩემთვის: მათ შეცვალეს სასარგებლო F1-12 კლავიშები სისულელეებით, სახელწოდებით TouchBar (არ გავიდა დღე, რომ არ დავიფიცო, როცა მოვახერხებ სამუშაოს დაკარგვას, რადგან ეს არის სასოწარკვეთილი მცდელობა რაიმე უაუ ეფექტისკენ, რომლითაც მათ დაიპყრეს სამყარო ათასწლეულის დასაწყისში - მაგრამ იმ დროს ეს გამოიგონა ხედვა ჯობსმა და მან ეს ყველაფერი ბოლომდე მოიფიქრა...
მე ვარ აღწერილი 13″ და სამი წინა ვერსიის მფლობელი. სამწუხაროა იმის ყურება, როგორ გადაიქცა მანქანა, რომელმაც სიხარული მოგიტანა :(.
ალბათ ყველაზე უარესი წინააღმდეგობაა.
წინა ვერსიები გადაურჩა ავარიებს, მაგრამ ეს უბრალოდ რთული სამუშაოა ყოველდღე.
ახლანდელი მოდელი, ალბათ ფასის გამო (60 000) ჩემთვის ნაჭერი იყო.
- წელიწადნახევრის შემდეგ მან გამოაგზავნა ჩვენება
– კლავიატურის ერთი წლისა და მეოთხედის შემდეგ
– და გარანტიამდე რამდენიმე წუთით ადრე, ჩვენება ისევ
ასე არ იქცევა საუკეთესო პროდუქტი :(
და რაც ყველაზე მეტად გამიცრუვდა, დამცავი შუშის არარსებობა ეკრანზე, უბრალოდ დაარტყა ქვედა კიდეს რაიმე ძლიერად და ეკრანი გაიბზარება.
იმ ფუფუნების დაკარგვის ფასადაც კი, რომელსაც მთელი ეკოსისტემა მთავაზობს, შემდეგი მოდელი უბრალოდ Apple-ისგან არ იქნება.
დიახ, Apple-ის HW კატასტროფაა. მაგრამ პრობლემა OS-შია: მე პარალელურად ვმუშაობ Widle-ზე და MacOS-ზე და უნდა ვთქვა, რომ Widle ჩემთვის საშინელი იმედგაცრუებაა პარალელურ გამოცდილებაში - და ძირითადად ერთადერთი მიზეზი Apple-ში დარჩენისთვის...
ყველაზე მეტად მაღიზიანებს ახალი პეპელა კლავიატურა, რომელიც მე-3 თაობაშიც კი ფუჭდება. კლავიატურა ლეპტოპის ძალიან მნიშვნელოვანი ელემენტია და თუ ის არ მუშაობს, მაშინ ამ კლავიატურის მქონე ლეპტოპების მთელი ხაზი მომხმარებლის ნდობის ღირსი არ არის. არ მესმის, როგორ არ ეწინააღმდეგება კუკს. თუ მსურს მაკბუქების სრულად მოშორება, ეს არ არის ყველაზე ბედნიერი მარკეტინგული გზა. ამჟამინდელი MBA, ეს ალბათ ჩემი ბოლო მაკბუქია Apple-ისგან, თუ არ მოაგვარებთ სტატიაში არსებულ პრობლემებს და განსაკუთრებით კლავიატურის მექანიზმს.
მაგრამ არის თუ არა ბაზარზე ალტერნატივა MacBook Pro 15″-ისთვის პორტაბელურობის (წონისა და ახლახან ნახსენები სისქის), ბატარეის ხანგრძლივობის, შასის ხარისხის, ჩვენების ხარისხისა და შესრულების თვალსაზრისით ყველაფერი ერთში? მიუხედავად იმისა, რომ მე და ჩემი კოლეგები ვცდილობდით ალტერნატივის პოვნას, სამწუხაროდ, ვერ ვიპოვეთ.
პრო 15 2018 მყავს და ძალიან კმაყოფილი ვარ, მხოლოდ მაგ სეიფი მახსოვს დროდადრო, მაგრამ მიხარია რომ ახლად დამუხტული დიოდით არ ანათებს თორემ სხვა ყველაფერი ჯობია მე. სტატია და დისკუსია ძალიან უარყოფითია